بررسی اثرات سلولهای مغزی فیبروپلاست و مدیاتورهای مترشحه آنها بر رشد و تکثیر ده سلولی لنفو پلاستوئیدی ترانسفورم شده با ebv

یکی از موانع عمده در تولید رده های سلولی ترانسفورم شده پایدار مشکل کلون سازی است . متداولترین روش برای چیره شدن بر این مشکل استفاده از سلولهای مغزی میباشد. سلولهای مغزی از طریق اتصال مستقیم و تولید فاکتورهای رشد مختلف محیط نسبی را برای رشد و تکثیر رده های سلولی دیگر در کشت همزمان فراهم میکنند. در مطالعات انجام یافته در آزمایشگاه اثبات شده است که اتصال سلول به سلول و سلول به ماتریکس خارج سلولی سبب گسیل سیگنالهای رشد و تکثیر به درون سلول میشود. cd44 از سری مولکولهایی است که احتمال دخالت آن در مسیر اتصال و گسیل سیگنال به درون سلول مطرح شده است . در این پایان نامه از رده های فیبروبلاست تهیه شده از بافتهای مختلف جنین و پوست انسان بالغ بعنوان لایه سلولی مغزی جهت مطالعه اثرات آنها بر توانایی تکثیر و کلونی زایی لنفوسیت b ترانسفورم شده انسان (lcl) با ویروس اپشتارین بار (ebv) استفاده گردید. در ارزیابی نقش سلول مغزی، تاثیر اتصال فیزیکی و همچنین مدیاتورهای مترشحه سلولهای مغزی در کشت همزمان مطالعه گردید. علاوه بر مطالعه راندمان کلونی زایی سلولهای ترانسفورم شده، پرولیفراسیون این سلولها از طریق جذب تیمدین رادیواکتیو هم بررسی گردید. در نهایت در کشت همزمان سلولهای ترانسفورم شده در حضور آنتی بادی مونوکلونال ضد cd44، نقش این مولکول در تاثیرات سلولهای مغزی مورد ارزیابی قرار گرفت . با توجه به نتایج کسب شده اثرات سلولهای مغزی به سه عامل: غلظت سلول مغزی، منبع سلول مغزی و اتصال مستقیم بین سلول مغزی و lcl بستگی دارد. کاهش معنی دار در کلنی زایی lcl در حضور تعداد زیاد سلول فیبروبلاست (حالت confluent) در مقایسه با تعداد کمتر سلول فیبروبلاست (حالت subconfluent) مشاهده گردید. بالاترین توانایی کلنی زایی در حضور فیبروبلاستهای ریه به دست آمد و به دنبال آن سلولهای foreskin، پوست و کبد قرار گرفتند. اثرات تکثیری سلولهای مغزی به صورت عمده از طریق برقراری اتصالات فیزیکی با سلول lcl فراهم گردید با این حال واسطه های مترشحه آنها تا اندازه ای موثر بودند. سلولهای جنینی در محیط کشت از رشد و تکیر بالایی برخوردار هستند و این امر با تولید عوامل رشد پاراکرین و اتوکرین فراهم میشود و در این میان فیبروبلاستهای ریه احتمالا فاکتورهای رشد بیشتری تولید میکنند. کلنی زایی lcl در غلظت بهینه سلول مغزی نسبت به محیط کشت کنترل 20 برابر افزایش نشان داد. در بین رده های فیبروپلاست پوست در سنین مختلف ، فیبروپلاست جنین از بالاترین توانایی کلنی زایی برخوردار بود. آنتی بادی ضد cd44 قادر به توقف گسیل سیگنالهای تکثیری از سلولهای مغزی به lcl نبود. احتمالا آنتی بادی استفاده شده بر ضد cd44 ممکن است قادر به توقف اتصال cd44 به لیگاند خود یعنی هیالورونان نباشد و یا اساسا cd44 در رده سلولی ما به صورت ذاتی قادر به اتصال لیگاند نیست . با وجود تنوع زیادی در آنتی بادی ضد cd44 لازم است از انواع دیگری از آنتی بادیهای منوکلونال ضد cd44 با ویژگیهای متفاوت استفاده شود تا بتوان نتایج بدست آمده در این پایان نامه را بدقت ارزیابی نمود.